هرس برگ

زمان هرس برگ

ـ هرس پس از برداشت محصول: در این مرحله برگهای خشکیده و برگهای آلوده به آفات و بیماریهای نخل حذف می شوند.

ـ در زمان گرده افشانی : این کار بمنظور سهولت در گرده افشانی انجام می شود.

ـ در زمان تنظیم و آرایش خوشه ها 8ـ6 هفته پس از گرده افشانی) این نوع هرس به منظور رعایت نسبت مناسب بین برگ و خوشه و ایجاد فضای مناسب زیر خوشه ها جهت آرایش خوشه ها و برداشت آنها صورت می گیرد.

2ـ هرس دمبرگ (تکریب)

در نخلستانهای تجاری حذف برگها در دو مرحله صورت می گیرد در مرحله اول که بخش اعظم برگها در آن حذف می گردند شامل بریدن بخش کاملاً خشک و پلاسیده برگها می شود (هرس) در این مرحله به فاصله تقریبی 40ـ30 سانتی متر از محل اتصال برگ به تنه اقدام به بریدن برگها می شود و حذف انتهای دمبرگها در مرحله دوم صورت میگرد.

در مرحله دوم هرس (تکریب) که معمولاً هر 3ـ2 سال یکبار انجام می شود بخش باقیمانده از دمبرگها درفصل مناسب آن که معمولاً در فصل پاییز و پس از اولین بارندگی است بریده شده و حذف می گردد بارش باران باعث نرم شدن بافتهای دمبرگ شده و عمل برش را تسهیل می نماید.

روشهای تکریب:

عملیات حذف انتهای دمبرگ ها در مناطق مختلف خرما خیز کشور به روشهای متفاوتی انجام می شود رایج ترین روشهای تکریب ، روش های دستی است که با استفاده از عکفه، اره و یا تبر انجام می شود.

دستگاه هرس ته برگ نیز در جهت تکریب نخلهای خرما طراحی و ساخته شده است .

هرس خار:

معمولاً در همه ارقام خرما در قسمت قاعده دمبرگ و در دو طرف آن تعدادی خار وجود دارد

لازم است قبل از گرده افشانی یا در هنگام گرده افشانی نسبت به حذف این خارها اقدام گردد

نخل کاران جهت حذف این خارها از وسیله ای به نام خارزن دستی استفاده می کنند در هنگام استفاده از این وسیله جهت حرکت آن از سمت قسمت ته دمبرگ به سمت نوک دمبرگ تا محلی که خاروجود دارد می باشد.

اخیراً در موسسه تحقیقات خرما و میوه های گرمسیری دستگاه خارزنی خرما طراحی و ساخته شده است که جهت هرس نخلهای جوان و کم ارتفاع مناسب به نظرمی رسد.

4ـ هرس دم خوشه ها پس از برداشت:

بعداز اتمام عملیات برداشت در نخلستانها در اولین فرصت باید اقدام به حذف دم خوشه های باقیمانده روی خرما نمود این کار هم باید در ارقام ماده و هم در ارقام نر صورت گیرد زیرا در خیلی از موارد این دم خوشه ها می توانند عامل بقاء و انتشار بیماریهای قارچی در نخلستان باشند.

5ـ حذف پاجوش و تنه جوش:

معمولاً در سنین جوانی نخل(تا 20 سال اول پس از کاشت) تعدادی پاجوش ( معمولاً15ـ6 عدد) پای هر درخت تولید می شود . نکته مهم این است که نگهداری تعداد زیادی پاجوش روی درخت و برای مدت طولانی علاوه برایجاد مشکلات مرحله داشت محصول باعث ضعف درخت و کاهش عملکرد آن می گردد.