خرما و تاریخچه آن:
درخت خرما یا نخل یکی از مقدس ترین و قدیمی ترین درختان میوه شناخته شده برای انسان است. به گونه ای که نام این میوه 42 بار در قرآن مجید تکرار شده است و مسلمانان آن را از میوه های بهشتی می دانند. در دیانت مسیح برگ خرما سمبل و نشانه شهادت و روح شهدایی است که در راه دیانت حضرت مسیح جان باخته اند. یک ضرب‌المثل عربی هم می‌گوید: «خواص درخت خرما به اندازه روزهای سال است.»
پیدایش درخت خرما در جهان از دوران دوم زمین شناسی آغاز شده؛ اما زمان پی بردن انسان به ارزش غذائی خرما و کاشت درخت آن به شش هزار سال پیش از میلاد می رسد. مبداء اصلی این گیاه بدرستی مشخص نیست. بعضی از دانشمندان مبداء اصلی آن را در آسیا و کرانه های خلیج فارس و گروهی دیگر زیست گاه اصلی خرما را شمال آفریقا یا شبه قاره هند می دانند. بر اساس شواهد باستان شناسی قدمت کشت نخل خرما در ایران به بیش از شش هزار سال می رسد. در حال حاضر خرما در هر پنج قاره دنیا و در34 کشور کشت و مورد بهره برداری قرار گرفته است.
